Joop vertelt dat zijn opa een koopschuit had, die postduiven aan boord had. Die duiven werden losgelaten, zodra de vis gevangen was. Een briefje werd aan de poot van de duif bevestigd met daarop de boodschap welke vis er gevangen was. De postduiven vlogen dan naar de wal, waar de vishandelaren die briefjes konden lezen. Zo wisten ze op voorhand welke vis was gevangen, zodat ze hun prijs konden bepalen.

Ook veteraan Henk Binnekamp is in de visafslag. Zijn familie had vroeger ook een grote vishandel. In de verte zijn Joop en Henk en Gerjan familie van elkaar. Het visserijverleden verbindt hen, hier en nu in de visafslag, waar de verhalen klinken en (bij)namen genoemd worden.