In de negentiende eeuw verhandelde en de vis op de Vischmarkt in het centrum van Elburg. In het jaar 1890 kregen de vissers en de handelaren toestemming om de vis af te slaan op een paar schragen met planken bij het sluisje aan de haven. Met de opening van de gemeentelijke visafslag -op 15 juni 1916- ging een grote wens van de Elburger vissers in vervulling. Daardoor was de monopoliepositie van de kooplui doorbroken. Vanaf 1916 werkten voortdurend twee personeelsleden in de visafslag: de directeur-keurmeester en de teller-afslager. In 1947 werd voor een recordbedrag van ruim een miljoen gulden omgezet.

Door de inpoldering van Oostelijk-Flevoland (1956) werd Elburg afgesloten van het open water. Veel vissers waren gedwongen hun werkzaamheden te beëindigen. Het gevolg was dat de visafslag op 1 mei 1958 dicht ging. Het gebouwtje werd voor 450 gulden verkocht aan de familie Spijkerboer in Oosterwolde. Vele jaren deed het gebouw dienst als veeschuur en opslagruimte. De historicus Willem van Norel herontdekte de voormalige visafslag in 1985. Mede op zijn initiatief kocht de oudheidkundige vereniging Arent thoe Boecop het gebouwtje.

Een groep enthousiaste vrijwilligers brak de voormalige visafslag in de zomer van 1986 af en restaureerde in de daaropvolgende winter het oude gebouw grondig. In het bijzijn van een aantal oud-vissers en voormalige kooplui werd op 11 september 1987 de visafslag heropend. Na een afwezigheid van bijna dertig jaar was de voormalige visafslag terug in Elburg. Het gebouwtje is in de zomermaanden geopend voor bezoekers. Bijzonder zijn de afmijnklok, de bel, de banken en het kantoortje van de directeur. Door middel van attributen, tekstborden en foto’s wordt een overzicht gegeven van het visserijverleden van Elburg.